15 augustus 2005

Nabeschouwing

Het was voor ons de eerste keer dat we zo iets hebben ondernomen. En ik moet zeggen het smaakt naar meer. We hebben allen genoten van de reis. Travelhome heeft alles goed geregeld voor ons. Ze dachten mee in het plannen van de reis en gaven tips voor onderweg. Ook de informatiedag vooraf heeft veel verduidelijking gegeven ter voorbereiding.
Ik kan geen negatieve punten bedenken van deze reis. Voor ons was het een goede keuze om na een reisdag een rustdag te pakken, waarbij je tijd genoeg had om de omgeving te bekijken. Zeker in de eerste week als je de camper nog moet leren kennen, je nog in het reisritme moet komen en je nog een jetlag te verwerken hebt, bestaat het gevaar dat je gehaast en gestresst op reis bent.
Wat we ook erg fijn vonden was het meenemen van een laptop met draadloos internet. Zeker voor de kinderen was dit een plezierige bijkomstigheid. Ook ik heb hier veel gebruik van gemaakt. Je kon op deze manier toch contact houden met het thuisfront. Dit was voor ons belangrijk .En het lekkere was, dit allemaal gewoon vanuit de camper.
Een navigatiesysteem is ook zeer handig. Wij hebben gebruik gemaakt van TomTom. Het niet vooraf bespreken van campings is ook goed bevallen. Zo heb je maximale flexibiliteit in je reisschema, en zoals je hebt kunnen lezen in ons verslag er is altijd wel plaats. Uiteindelijk hebben we in totaal zo'n 4000 kilometer gereden.

9 augustus Los Angeles – Amsterdam


Vandaag vanuit Anaheim terug naar Los Angeles. We hebben de camper “schadevrij” terug gebracht bij Cruise America. Na het afhandelen van allerlei papieren worden we met een taxi naar het vliegveld gebracht. Daar begint het inchecken. Hier zijn we toch al gauw 2 ½ uur mee zoet. Eindelijk door de douane zijn we onze laatste Amerikaanse hamburger gaan eten. Om vier uur ’s middags stijgen we op. Eenmaal in het vliegtuig blijkt de piloot een verrassing te hebben. De vlucht is een uur korter dan gepland. Negen uur later zijn we in Nederland. Bij het instappen in onze auto moeten we allemaal lachen. Jeetje wat een kleine auto hebben wij! Voor ons gevoel zitten we met onze knieën tegen onze neus aan. Dat is natuurlijk niet zo, maar dat komt omdat we 3 weken in een camper hebben gereden.
Maar goed, op weg naar huis……. Het gewone leven begint weer……… Het is hier koud en het regent…………Bah, waren we nog maar in de States!

08 augustus 2005

8 augustus Disneyland




Vandaag om half zeven opgestaan! Dat was wel even slikken. Maar Lennart is jarig (15 jaar geworden) en we willen om 8 uur al in Disneyland zijn. Na Lennart luid toe te hebben gezongen hebben we de cadeautjes (die we uit Nederland hebben meegenomen) hem gegeven. Van ons heeft hij een nieuw mobieltje gekregen in de hoop dat deze niet in het zwembadwater verdwijnt. Na al dit feestelijk gebeuren zijn we op weg naar Disney gegaan. Wij dachten een van de eerste te zijn maar dat viel al tegen. Er stond om tien voor acht al een flinke rij. Toch was het de juiste beslissing. De geliefde attracties (Indiana Jones en Space Mountain waren toppers) hadden nog geen wachttijd en we konden zo door lopen Dat was later op de dag wel andere koek.Wat een mensen, wat een rijen. Maar ja dat wisten we, en als je dat niet wil, dan moet je niet naar Disney gaan. Wel kon je gebruik maken van een fastpass. Dat betekent een kaartje trekken en daarop staat de tijd wanneer je met een stuk minder wachttijd terug kan komen. Een tip voor mensen die nog gaan: Haal in de ochtend al die fastpassen. Wij deden dat om twee uur ’s middags en het tijdstip waarop we voor de desbetreffende attractie terug konden komen was tussen half twaalf en twaalf uur in de avond. Lekker handig maar niet heus! Het was voor ons de eerste keer in Disney en we hebben genoten! We hebben veel pretpark attracties gedaan en aan het eind van onze dag nog naar de Streetparade gekeken. Moe (heeeeel moe) maar voldaan terug naar de camping gegaan. Daar stond een minder leuke klus te wachten. Pakken! Morgen vliegen we terug naar Nederland. Jammer, niemand heeft nog echt zin om naar huis te gaan.
P.s: Ik heb nog een klein pluspuntje van de camping gevonden. Vanaf de camping kan je ’s avonds prachtig naar het vuurwerk kijken wat in Disney wordt afgeschoten.

07 augustus 2005

7 Augustus reizen naar Anaheim




Vandaag reizen we af naar de laatste camping van onze rondreis. We hebben onderweg een tussenstop gemaakt aan het strand Voorbij San Diego, en daar zowaar een parkeerplaats kunnen bemachtigen. Nog geen minuut lopen! Wij boffen maar weer. Het was prima weer aan het strand. De golven waren niet zo groot als op Malibu, maar het was er heerlijk. Later op de dag zijn we naar de camping in Anaheim gereden.Nou hier valt wel het een en ander over te vertellen. Ik had deze camping getipt gekregen door het lezen (op internet) van een reisverslag van iemand. Camping Harbor RV in Anaheim zou dicht bij Disney zijn (1 km afstand) en lekker vertoeven. Wij hebben dit aangenomen als waarheid (dom……) en deze camping geboekt. Wat mij betreft mag het reisverslag van die persoon van internet gehaald worden. Wat een “but”camping. Gelukkig staan we hier alleen maar om te slapen. Het is een groot geasfalteerd terrein waar de campers zij aan zij staan. De campinghoudster heeft ons al gapend geholpen. Het ziet er niet fris uit, de douches hoef ik al helemaal niet te zien. Toch twee pluspuntjes; het is inderdaad 1 km van Disney en er zit een klein zwembad bij. Maar meer positieve dingen van deze camping kan ik niet verzinnen. We gaan morgen vroeg weg om van alle attracties in Disney te kunnen genieten. De kaartjes hebben we vandaag al gekocht, zodat we daar morgen niet voor in de rij hoeven te staan. Lennart is dubbel zenuwachtig want Disney is spannend, en hij is morgen jarig……..

6 Augustus San Diego

Vandaag een heerlijke niks aan de hand dag hier in San Diego. We merken dat de vermoeidheid toe neemt en hebben even behoefte aan niets doen. Vanmorgen uitgebreid wezen shoppen en daarna doorgereden naar het strand van San Diego. Hier kwam onze onnozelheid om de hoek kijken. Met een camper om twee uur ’s middags in het weekeind naar het strand rijden is dus niet mogelijk! Het was hartstikke druk en file parkeren met een camper is ook geen makkie! Na enige km te hebben gereden langs het strand geven we de hoop op en gaan lekker terug naar de camping. Daar is het lekker, en hebben we ook nog eens een mooi zwembad tot onze beschikking. Iedereen kan zich er in vinden. Morgen gaan we ten slotte langs de kustlijn rijden naar Anaheim, en komen we vast een rustiger stekkie langs het strand tegen.

06 augustus 2005

5 Augustus Sea World




Vandaag zijn we naar Sea World geweest. Dit is een pretpark wat je een beetje kan vergelijken met het Dolfinarium maar dan veel en veel groter. Er zijn wel 20 shows die kan je kan zien en daarbij vele water attracties. We hebben de bekende Orkashow bezocht, Dolfijnenshow en nog veel meer. Het was een grote happening in dit park. De water attracties waren ook erg leuk maar vooral erg nat! We kwamen er echt druipend uit. Maar gelukkig was het mooi warm weer en droogde je snel op. Het leukste van alles vond ik het natspuiten van mensen die in een attractie zaten. Ook wij werden natuurlijk hier de dupe van. Maar niet getreurd, toen we uit de attractie kwamen zijn wij het zelfde gaan doen. Voor 0,25 dollar cent mocht je met een slang water op mensen mikken. Dit was heel leuk en heb ik ook veel 0,25 dollar centen aan uit gegeven samen met Peter en de kinderen

05 augustus 2005

4 augustus Reizen naar San Diego




Vandaag weer een reisdag. Weg uit de warmte. Echt, het is hier net een sauna, maar dan buiten. Toch absoluut geen spijt van deze streek. Het is hier heel mooi. We waren rond half vier hier in San Diego op de camping. Een camping zoeken gaf voor het eerst deze vakantie een probleem. De camping die we uit hadden gezocht (aan het strand van San Diego) was vol. Eigenlijk niet zo heel erg want hij was 85 dollar per nacht. De volgende camping die we belden was ook vol. Dan toch maar weer een KOA camping. Hier hadden we geluk en kunnen we 3 nachten blijven. Het is een mooie camping. De kinderen zien we nauwelijks. Die hebben een ware harem van Amerikaanse meisjes om zich heen. In de avond hebben de kinderen nog een kampvuur gemaakt en marshmallows gegeten uit het vuur. Morgen gaan we naar Sea World, de dag erop staat nog vrij van planning. Waarschijnlijk wordt dat een dagje luieren aan zee en misschien een beetje shoppen. Hier ben ik nog niet aan toe gekomen in de vakantie!

04 augustus 2005

3 augustus Joshua Tree





Het is hier heel warm! Nadat we vanmorgen wakker werden en de deur open deden om buiten te ontbijten hebben we hem weer gauw dicht gedaan en besloten binnen te ontbijten met de airco aan. Vroeg in de ochtend een ware hoosbui gehad. Die hadden we niet verwacht. Onze stoelen en schoenen stonden buiten…. Na het ontbijt langzaam opgang gekomen, en vertrokken naar het nationale park Joshua Tree. Dit is een prachtig natuurreservaat midden in de woestijn waar velen cactussoorten groeien. Ook leven hier Prairiewolven, poema´s en kangoeroeratten. Het is hier verschrikkelijk heet dus het blijft een tocht waar bij we nauwelijks uit de auto komen. Op het park is een weg afgesloten vanwege de enorme regen afgelopen dagen. Die weg is compleet weggespoeld. Dat was wel jammer want daar stonden de meest uitgesproken cactussoorten die er zijn. Onderweg een paar kangoeroeratten en hagedissen gezien. Ook volop roofvogels in de lucht. Op de terugweg uit het park begint het enorm te regen en te onweren. Wegwezen dus! Onderweg rijden we over overspoelde wegen. En het grappige is, na 20 minuten kom je de zon weer tegen en is de temperatuur weer net zo hoog als in het begin van de dag. Terug op de camping zijn we nog heerlijk gaan zwemmen. Het water is ongeveer 26 graden en omringd met palmbomen. Een plaatje dus……….

02 augustus 2005

2 augustus Reizen naar Joshua Tree

<



Vandaag een lange dag achter de rug. We hebben 560 kilometers gereden en er een tank benzine door gejaagd. Hij lust een aardige slok, die camper van ons. Ongeveer 1 gallon op 10 miles (ruwweg 1 liter op 2,5 kilometer). Om even een indruk te geven; we zijn vanmorgen om 9 uur vertrokken en waren om half zes ’s avonds op de camping in Desert Hot Spring. Dit is een plaats nabij Joshua Tree. Tussendoor natuurlijk wel even gestopt en tevens boodschappen gedaan. Tijdens de lange rit hebben de kinderen zich trouwens prima vermaakt door een film op de laptop te kijken.
Joshua Tree is een woestijn met grote cactussen en wilde beesten. Ik hoop hier morgen meer over te vertellen. Mijn verwachtingen zijn groot! Dit uitstapje stond namelijk op mijn wensenlijstje. Omdat het zo´n lange rit was heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ook een stuk in de camper gereden. Voor het eerst deze vakantie, want ik vind het maar een groot ding om in te rijden. Maar ik moet zeggen, het viel mee! Tijdens onze rondreis hebben we gisteren op de camping mensen ontmoet die ook 3 kinderen hebben in de leeftijd van 11, 14 en 18 jaar. Die zijn ook deze kant op gereden en kwamen we weer tegen op deze camping. Niet helemaal toevallig want ze hebben gistereren aan ons gevraagd of wij een RV camping met full hook up wisten in Joshua Tree. Onze kinderen waren wel blij. Eindelijk wat langer contact met andere kinderen. Het is hier overigens wel warm. Ik denk dat het vandaag zo´n graadje of 45 is. Leve de airco! De camping is vrijwel leeg. Toen we vroegen waarom het zo leeg was zei de beheerder dat het nu veel te warm is en dat het seizoen pas in oktober begint. In de winter is het zo'n 25 graden en dan zijn er veel gasten, voornamelijk overwinterende pensionado's.

01 augustus 2005

1 augustus Grand Canyon




Vandaag naar de Grand Canyon geweest. Mensen hadden ons gewaarschuwd. Als je eerst naar de Bryce Canyon gaat en daarna naar de Grand Canyon, valt deze een beetje tegen. Nou dat vonden wij van niet! Wat is dit mooi en intens groot. We zijn naar de zuidkant gegaan van de Canyon. Dit is ook het drukst bezochte gedeelte. Op sommige plaatsen is de Canyon 1829 meter diep. In de folder stond verder dat je geen regenjassen moet vergeten (die we niet hebben), hier kom ik later op terug. We hebben de camper aan het begin van het park neer gezet en hebben daarna gebruik gemaakt van de shuttlebus. Wel zo relaxed en makkelijk. We hebben een trail (Hermits trail) langs de rand van de Canyon gelopen van zo’n 2 ½ uur. En nu komt het….. Ik kon er geen genoeg van krijgen en wilde nog verder lopen. Man en kinderen wilden eigenlijk terug met de shuttlebus. Uiteindelijk heb ik ze over kunnen halen. En ja hoor zoals in de folder stond, hebben we een enorme regen- en onweersbui op ons hoofd gekregen (en geen regenjassen bij ons!). Ik heb dus het een en ander aan verwijten naar mijn hoofd gekregen. Maar, dat heb ik weer goed gemaakt door ’s avonds op de camping met ze uit eten te gaan. Het was de fameuze cowboy BBQ in een boerenschuur, compleet met live country en western duo (staan gratis te spelen, tip welcome!). Dit was echt heel leuk. Er stond een vrouw, (de kok) met een grote schort om, bij de barbecue. Daar moest je de bestelling aan doorgeven. Ik heb een T-bone steak genomen, Peter een Ribeye en de kinderen een hamburger met chips. Ze dachten dat ze patat met een hamburger zouden krijgen, maar ze kregen een hamburger met een zakje chips. Dat was wel even lachen. Na afloop moest je de vaat in een bak doen en klaar is Kees. Wijn kon je er niet bestellen, maar mocht uit de camper worden gehaald. Alles had tijdens dit eten een gemoedelijke sfeer en heeft totaal maar 50 dollar gekost! Dit inclusief drinken voor de kids.

31 juli 2005

31 juli Monument Valley




Doordat we maar 1 dag in Bryce Canyon zijn geweest is er ruimte ontstaan in ons reisschema. Daarom zijn we vandaag naar Monument Valley gegaan. Je kent het vast wel van de vele westerns. Op de voorgrond de held op zijn paard en op de achtergrond de merkwaardige rode rotsuitlopers, soms wel 300 tot 400 meter hoog. Dat is monument Valley! Het gebied wordt nog steeds bewoond door de indianen die bij een kraampje zilveren juwelen proberen te verkopen. Dit is nog steeds een bron van inkomen voor de Navajo’s. Ik had wel met ze te doen (misschien onterecht). In de enorme hitte staan ze daar zonder enige bescherming de hele dag achter een kraampje. Ik zag zelfs een kind van een jaar of twee onder het kraampje met wat zand spelen. Ook die is hier dus gedoemd om de gehele dag te blijven. Ik koop niets (want ik hou niet van dat soort sieraden), maar besluit ze wel wat geld te geven. Peter vond het nog wel nodig om met de camper de vallei in te gaan voor de beste foto’s. Je raadt het misschien wel, de weg en de camper waren hier eigenlijk niet voor geschikt met als gevolg lachende kinderen en ik wat minder vrolijk. Alle kastjes en laatjes gingen spontaan open met als gevolg dat alles er uit viel! Na hier wat rond gekeken en gefotografeerd te hebben vertrekken we weer. Op naar het plaatsje Tuba, waar we van plan zijn te overnachten. Omdat we daar vlot arriveren besluiten we om door te rijden naar een KOA camping dichtbij de Grand Canyon. Een lange rit maar daardoor hoeven we morgen maar drie kwartier te rijden voor het bezoeken van de Grand Canyon. Onderweg bij een korte pauze komen we nog een onderpoot van een groot beest tegen (waarschijnlijk van een rund). Na een lange rit komen we rond vijf uur aan. En Yes!, we kunnen weer internetten. Dat betekent voor iedereen @mail uit lezen en dit weblog bijwerken.

30 juli Page




Vandaag zijn we naar Page gereden om daar de Antelope Canyon te bezoeken. Dit is een kloof van slechts 2 meter breed en 200 meter lang. De okerkleurige wanden zijn net stukken stof die in de wind wapperen. De kleuren veranderen naar gelang van de stand van de zon. Het beste tijdstip om hier te zijn is dan ook tussen 12.00 uur en 14.00 uur. Om er te komen huur je een Navajo (een indiaan) want je mag er niet op eigen gelegenheid naar toe. Die rijdt je met een open jeep (door 3 mijl woestijn) naar de Canyon. Alle indrukken hier waren weer overweldigend. Peter heeft wel 100 foto’s genomen (om daarna thuis de beste er uit te halen). We zijn hier ongeveer anderhalf uur gebleven. Daarna zijn we in Page in het meer Lake Powell gaan zwemmen. Dit meer is ontstaan door de stuwdam. Het water is helder blauw en aangenaam van temperatuur (ong 26 gr). We zitten trouwens nu weer in het Arizona gebied, en dat betekent de klok weer 1 uur terug zetten. Onderweg naar Page toe zijn we nog gestopt bij een schoenenzaak. Lennart heeft hier voor een prikkie de laatste trendschoenen van Nike gekocht.

29 juli 2005

29 juli Bryce Canyon




Vandaag een wending in ons reisschema. We zouden aanvankelijk alleen reizen naar Bryce Canyon en daar een camping zoeken. Rustig aan doen en pas morgen de Canyon bezoeken. We waren hier al rond half twee en de camping was uitgestorven. We besluiten daarom vandaag nog naar het park te gaan. Onderweg hebben we wel 14 herten dood langs de weg zien liggen. Bryce Canyon is een waar sprookje om te zien. Zo mooi! We hebben de camper aan het begin van het park laten staan en zijn verder gegaan met een shuttlebus. We zijn hier de rest van de dag gebleven en hebben een rimtrail gelopen langs de rand van de Canyon. Ik was even bang dat er geen eind aan kwam, maar het was een mooie wandeling. Onderweg zowaar een buitje regen gehad. Onderweg verschillende soorten vogels gezien, waaronder een Roadrunner en American Eagle. Een Roadrunner is een grondvogel die slangen eet. Aan het einde van de dag zijn we (op advies van Bob, een collega van Peter) steak gaan eten in Ruby’s Inn. Nou Bob, je heb niets te veel gezegd, de steak was voortreffelijk! In het restaurant kwamen we mensen tegen die samen met ons in het vliegtuig zaten. Ik blijf dit een raar fenomeen vinden. Zover weg en dan toch nog bekenden tegen komen. Terwijl ik dit verslag buiten zit te schrijven heb ik een trui aan! Jawel, de temperatuur was vandaag zeer aangenaam (28 graden) en nu zelfs fris.

28 juli 2005

28 juli Zion




Vandaag zijn we naar het oostelijke gedeelte van het national park Zion geweest. Dit is een grote canyon met nog ongerepte natuur. Er leven hier o.a. poema’s (ook wel bergleeuwen genoemd), rode lynxen, en wilde konijnen Er mogen geen auto’s op het park, er is een pendelbus die je overal heen brengt. Het was hier vandaag maar liefst 45 graden! Warm dus, maar ik was een van de weinige die er echt last van had. Peter en de kinderen beginnen er al aardig aan te wennen. We hebben in het park een trail gelopen langs de rivier. Een stuk van de wandeling loop je zelfs door de rivier. Dit was een aangename bijkomstigheid. Vandaag ook nog iets grappigs mee gemaakt. Toen we vanmiddag in de pendelbus zaten herkende ik een gezin, van een van de reisverslagen die ik heb gelezen op internet (ter voorbereiding van deze reis). Bij navraag klopte dit, en we vonden dit allen wel een grappig toeval. In dit park zijn we de hele dag gebleven. Op de terugweg zijn we nog langs een kraampje gekomen waar ze mineralen (o.a. uit deze streek) verkochten. Het was niet de kwaliteit die Peter zocht en hebben dus niets gekocht. Voor diegene die het niet volgen, Peter verzamelt mineralen.

26 juli 2005

26 juli Las Vegas

Vandaag ben ik Jarig. En zeg nou zelf, wie viert er zijn verjaardag nou in Las Vegas? Ik dus! Het was een heerlijke dag. We worden steeds later wakker, vanmorgen rond half acht. We beginnen dus aardig in het ritme van Amerika te komen. Na het ontbijt vertrokken de kinderen naar het zwembad. Peter en ik zijn de strip op gegaan om lekker te shoppen (ik ben tenslotte jarig en mag heel Las Vegas leeg kopen van Peter).
In ieder geval hebben we de magic/illusionisten show met tijgers van Rick Thomas geboekt voor de middag.
Bij terugkomst geluncht met de kids en daarna met z’n allen vertrokken naar Circus Circus. In dit hotel is een verdieping speciaal voor kinderen. Daar kunnen ze kinderspellen, zoals op een kermis, en circusacts zien. Na menig knuffels te hebben gewonnen zijn we naar de show gegaan. Die was in 1 woord geweldig!
Er waren in de show acts met witte tijgers die zomaar in het niets verdwenen. We waren na afloop allen onder de indruk. Na ergens lekker te hebben gegeten (Olaf heeft eindelijk zijn sparerib kunnen eten) nog even over de strip gewandeld en daarna terug naar de camping. De kinderen zijn nog even naar het zwembad vertrokken, wij zitten uit te puffen onder het genot van een drankje….

Vandaag heeft het begrip hitte (vandaag was het 51 graden Celsius) een nieuwe betekenis gekregen. De kinderen waren ingesmeerd met factor 45. Per ongeluk was ik vergeten hun oogleden in te smeren, die prompt verbrandden door de weerkaatsing van het felle zonlicht in het water.

25 juli reizen naar Las Vegas


Vanmorgen rond 9.00 uur vertrokken naar Las Vegas. Een lange trip door de woestijn. Het wordt een beetje saai, maar wederom was elke bocht een ansichtkaart (die we trouwens niet versturen!). De reis viel niet tegen, rond half 3 waren we in Las Vegas. De kinderen keken hun ogen uit. Zoveel lichten, achtbanen en indrukwekkende gebouwen. Eigenlijk ook een heel raar iets. Je rijdt uren door de woestijn en uit niets komt daar een stad met veel pracht en praal. De camping stelt niet veel voor, maar ligt ideaal aan het begin van de strip. En lekker voor de kids (voor ons trouwens ook), er is een zwembad bij. Terwijl wij alles aansluiten duiken de kinderen direct het zwembad in. Dat is een heerlijkheid met deze temperaturen. Ook vandaag zitten we dik boven de 40 graden, maar ik moet zeggen, het begint iets te wennen. Daarbij komt natuurlijk de airco in de camper. De uitvinder daarvan verdient beslist een standbeeld! In de loop van de avond gaan we de strip op. Deze straat is 5 km lang en bruist van activiteiten. We willen in ieder geval de show van Cirque du Soleil gaan zien en besluiten om kaartjes te gaan kopen. Nu heb ik alles zo goed voorbereid maar hier heb ik even een misser gemaakt. Toen we in het hotel aankwamen waar deze show wordt gehouden, blijkt die er alleen van woensdag tot zondag te zijn. En je raadt het al. Wij zijn er maandag en dinsdag. Dat was even balen! Maar niet getreurd, we besluiten om morgen naar een andere show te gaan. Een illusionisten show. Schijnt ook erg leuk te zijn en het voordeel: een stuk goedkoper. Na lang slenteren en souvenirs voor het thuisfront gekocht te hebben is er bij niemand nog de puf om weer naar de camping terug te lopen. We laten ons lekker door een taxi afzetten bij de camper! Het is even vechten wie er het eerst op de laptop mag want we hebben hier Internet en iedereen wil zijn mail uitlezen. Ik win!

25 juli 2005

24 juli Sequoia Park



Vandaag alleen maar positieve dingen! Het slapen is 100 % meegevallen. Iedereen viel vrijwel direct in slaap gisteren avond en werd vanmorgen pas wakker. De route naar boven toe viel ook erg mee. Er waren wel haarspeldbochten maar de wegen in de bergen van Zwitserland zijn volgens ons veel steiler, smaller enz. De reuzenbomen (Sequioa's en Redwoods) in het Giant Forrest waren indrukwekkend. De grootste boom (General Sherman Tree) is 83 meter hoog en heeft een omtrek van 31 meter en is ongeveer 2500 jaar oud. Dat bomen zo enorm kunnen zijn! Er hing een heerlijke houtgeur in de lucht en het viel ons op dat het hier zo stil was. Onze angst voor beren was ook een stuk minder, we zijn zelfs tijdens een wandeling op zoek gegaan naar ze. Helaas geen beren gezien, wel veel berenpoep. Na alles in ons opgenomen te hebben zijn besluiten we om alvast een stuk te gaan rijden naar Bakersfield. Dat scheelt morgen een paar uur rijden in de route naar Las Vegas. Onderweg komen we nog een groot meer tegen. Hier stoppen we om wat te gaan zwemmen. Later op de dag arriveren we op de KOA camping in Bakersfield. Het is hier warm, iedereen gaat gelijk naar het zwembad.

23 juli Reizen naar Sequoia park

23 juli Reizen naar Sequoia park
Korte info:
Sequoia en Kings Canyon zijn 2 aan elkaar gelegen parken die samen als 1 park worden beheerd. Het is een gebied met de grootste bomen ter wereld. Belangrijkste trekpleister: Giant Forest, Crystal Cave (prachtige kalksteenformaties) en de High Sierra Trail (dit is een voetpad langs prachtige canyons) Tip; voor de rondleiding Crystal Cave is het niet mogelijk om bij de grot zelf toegangskaartjes te kopen. Dus vooraf kopen bij visitor centor. De reistijd vanaf visor center tot aan de grot is minstens anderhalf uur.
Campings: In het park zelf zijn er 7 campings de grootste is Lodgepole Campground (250 plaatsen) op 3 km afstand van de Giant Forest.
Tanken: niet mogelijk op het park.

Vanmorgen op weg naar Sequoia. De route was erg mooi, veel bergen met grote granietblokken en wijngaarden met citrusbomen gezien. Aangekomen in het park was het zoeken naar een camping voor de nacht. Dat was even zoeken wat veel zat al vol. Van de campings in het park moet je niet te veel voorstellen. Je zoekt een vrije plaats, hangt daar een envelopje aan zodat iedereen weet dat hij bezet is en dat is het. Als je de camping weer verlaat stop je geld in de envelop en breng dat naar de brievenbus bij de ingang. De camping waar we nu staan kost 18 dollar per nacht, dat is andere koek dan 82 dollar bij Malibu. Maar er is ook verder niets. Geen stroom, geen water, geen zwembad of douche, alleen een plaatsje. De warmte kwam ons tegemoet bij uitstappen. Het is hier maar liefst 45 graden! Heet, heet en nog eens heet. Dat kan wat beloven deze vakantie. We zijn direct door gelopen naar de rivier. Hier zit een sterke stroming in, en is gevaarlijk. Eigenlijk mag je er ook niet zwemmen, maar iedereen doet het wel, want de warmte is moordend midden op de dag. In de avond zijn we nog terug gegaan met ons gezin naar de rivier. Ik voelde me toen niet op me gemak, er was voor de rest niemand meer en het zag er daardoor verlaten uit. Ik was bang dat er een beer zou komen, want die zitten hier veel. Na een korte duik daarom maar terug gegaan naar de camping. Daar zijn we naar een Ranger gegaan die wat ging vertellen over dit gebied. Oef, en nu komt het: Waar we waren wezen zwemmen, zitten ratelslangen tussen de stenen en schorpioenen. Er staan bomen met zeer giftige bladeren (poisoness oaks). Als die tegen je huid komen geeft dat flinke uitslag en jeuk. Volgens mij hadden wij ons naast die boom geïnstalleerd met de badlakens. De beren komen ook vaak naar dit meer (mijn gevoel was dus juist) een kind beaamde dat gelijk want die had er die avond daarvoor een gezien. Terwijl de Ranger verder haar verhaal doet komt er een vrouw langs. Bij haar tent zit een zeer grote spin (ze duidt met haar handen een grootte van een ontbijtbordje aan). Of die ook gevaarlijk is. Nou toen had ik het helemaal niet meer. Volgens de Ranger was dat een Tarantula spin. Groot, maar niet gevaarlijk volgens haar. Ons eten wat open is moeten we uit de camper halen en buiten in een afgesloten kast bewaren. Beren ruiken vanaf een verre afstand eten en komen daarop af. Desnoods breken ze de auto open om er bij te kunnen. Dit werd geïllustreerd met foto’s van auto’s die opgebroken waren door beren. Na de vertellingen zijn we terug gegaan naar de camper. Het was binnen warm, maar Lennart durfde niet met het raam open te slapen. Bang voor de beren. Bij ons slaapgedeelte wel het raam open gelaten het was in de camper namelijk nogal warm. De airco mag niet aan ’s nachts vanwege de herrie die dat geeft. We zien allen tegen het slapen op vanwege de temperatuur, maar gaan het toch maar proberen. Morgen gaan we de reuzen bomen bekijken. Ook hier word ik op de proef gesteld. De route er naar toe is smal en met veel haarspeldbochten. Eigenlijk niet geschikt voor camper langer dan 22 ft. Wij zijn 25 ft. Volgens de Ranger kan het wel als je maar voorzichtig doet!

22 juli 2005

22 juli bezoek Universal Studio's Hollywood



De tickets hebben we via Internet geboekt. Na veel wikken en wegen, en onze vraag “wat is nu wijsheid” voorgelegd te hebben op het Amerika - forum hebben we besloten om de Front Line passen te kopen. Dat wil zeggen: niet in de rij staan en altijd de beste plaatsen hebben. Kost wel het dubbele aan intree maar is volgens kenners het geld absoluut waard. Nou dat was het dus zeker! Het plezier begon al bij aankomst, een lange rij voor de intree kassa. Wij konden zo doorlopen en bij de servicebalie (na inlevering van ons intreebewijs) een pas ophalen. Deze moest je zichtbaar dragen zodat je bij elke attractie met voorrang naar binnen mocht. Het was erg druk en warm(38 graden) de gemiddelde wachttijd was ruim een half uur. Onze wachttijd was nul! Door de warmte moesten we goed op ons vochtgebruik letten. We hebben dan ook voor een klein kapitaal aan flesjes water gekocht. Het was een heerlijke dag we hebben allen genoten. Peter zijn rijkunsten werden aardig op de proef gesteld vandaag. Het navigatiesysteem had het moeilijk met het drukke wegennet in LA. Hij stuurde ons dwars door Beverly Hills. Een drukke wijk met veel verkeer en opstoppingen. Op de terug weg het zelfde probleem. Maar Petje af, het ging hem goed af. Wouter was versleten, die is op de terug weg in de auto in slaap gevallen en eigenlijk niet meer wakker geworden.

20 en 21 juli de reis en eerste dag in Amerika



21 juli Camper halen

Vanmorgen opgehaald door Cruise America. Na het zien van een video over de werking van de camper en een kleine wegwijzing gingen we op pad. Peter heeft een navigatiesysteem geregeld wat erg handig is! Eerst zijn we flink boodschappen in gaan slaan en daarna op weg naar de eerste camping. Camping Malibu werd getipt door iemand van het Amerika forum. Zou een geweldige camping aan zee zijn. En met een beetje geluk kun je ’s avonds de dolfijnen uit de zee zien springen. Het is inderdaad een mooie camping met uitzicht op de zee. Helaas de dolfijnen nog niet gezien, maar morgen zitten we hier ook nog dus nieuwe kansen! De prijs per nacht is wel een grappige bijkomstigheid. We betalen voor oceanview 82 dollar per nacht. Het Hilton hotel was 65 dollar per nacht.

De reis

20 juli Amsterdam – Los Angeles
Om 6 uur in de ochtend ging de wekker, eindelijk het was zover…..We vliegen om half twaalf en dat betekent om half negen op schiphol zijn. Leek overdreven, maar de tijd hadden we toch nodig. Rond half elf waren we rond met het inchecken.

De vliegreis viel niet tegen. 11 uur vliegen was zo voor bij. Na de douanecontrole in Amerika op naar het hotel. Het Hilton airport hotel. Moe aangekomen duiken de kinderen direct het zwembad in. Het is hier half vier in de middag, maar voor ons eigenlijk half een in de nacht. Een raar gevoel,eigenlijk wil iedereen naar bed. Maar we moeten natuurlijk in het ritme komen en proberen het tot ieder geval een uur of acht vol te houden. Maar of dat lukt……Nee dus, om half zeven ging voor iedereen echt het licht uit. En het gevolg, om 3 uur ’s nachts allen klaar wakker. De kinderen zijn gaan msn-en met Nederland (wel apart midden in de nacht) Peter is naar Nederland gaan bellen dat alles goed is. Na een uur toch maar weer proberen te gaan slapen en met succes.

18 juli 2005

Voorbereidingen Reis naar Amerika

Na veel dromen “over” en praten tijdens de borreluurtjes met goede vrienden hebben we 2 jaar geleden de knoop doorgehakt. Als we als gezin naar Amerika willen dan moeten we dat nu doen, want nu willen de kinderen nog allemaal mee. Over een aantal jaar gaat ieder kind zijn eigen weg kiezen en is het om als gezin te gaan waarschijnlijk lastiger. Dat betekende dus wel 2 jaar flink sparen! Ook de kinderen zouden op hun manier een steentje bijdragen en bijvoorbeeld op het stroomverbruik gaan letten. Dit resulteerde in een teruggave van gas en licht van maar liefst € 100,- !
Bij het sparen hadden ze ook een groot eigen belang, want bij weinig tegenslag, zou onze traditionele wintersport vakantie gewoon door gaan. Anders moest die geschrapt worden.

In eerste instantie ging onze voorkeur uit naar een rondreis (met camper) die al geregeld was door het reisbureau. Dit leek ons wel zo makkelijk.
Na veel reisgidsen bekeken te hebben (en uitgebreid op Internet reisverslagen gelezen) kwamen we tot de conclusie dat die manier van reizen niet bij ons zou passen. Het nadeel van een vastgelegde rondreis is dat er op geen enkele manier ruimte zit voor veranderingen onderweg en het reistempo erg hoog is. Denk hier bijvoorbeeld aan een ziek kind waardoor je het tempo aan moet passen, of je vindt het ergens heel mooi en wil daar iets langer blijven.
Uiteindelijk hebben we besloten zelf een route samen te stellen, waardoor er meer ruimte is voor spontane veranderingen.
Uiteindelijk hebben wij de reis (vlucht, 1 hotelovernachting, camper) geboekt bij Travelhome. Jan Doets viel af, die was laat met het uitbrengen van gidsen, en vroeg ook nog eens geld voor de reisgidsen die je bestelde. Dat is een kleine bijkomstigheid maar irriteerde mij wel.
Bij Travelhome zijn we naar een voorlichtingsdag geweest om nog meer ideeën en tips op te doen Ook was er de gelegenheid om de camper te bezichtigen. Dit alles gaf een goede indruk.

Onze route na veel gepuzzel en lezen, ook de kinderen mochten hun wensen kenbaar maken.

Bij het maken van de route hebben we ook adviezen en tips gevraagd op het amerika.nedforum.nl.